بعد از انتشار نامه‌ی عیسی سحرخیز، روزنامه‌نگار در بند به بان کی‌مون، دبیر کل سازمان ملل و درخواست برای اعزام نماینده تام الاختيار در امور حقوق بشر براي رسيدگي به چگونگي رعايت اعلاميه جهاني حقوق بشر در ايران، شیرین عبادی،برنده جایزه صلح نوبل در نامه‌ای سرگشاده خطاب به خانم پیلای کمیسر عالی حقوق بشر، نسبت به وضعیت وخیم موکل خود عیسی سحرخیز روزنامه نگار در بند هشدار داد.
عبادی، وکیل سحرخیز، در نامه‌ی خود آورده است: «موکل اینجانب، آقای عیسی سحرخیز، خبرنگار ایرانی- متعاقب اعتراضات مردمی به نتیجه انتخابات ریاست جمهوری ایران- در تاریخ ۱۳۸۸/۴/۱۲ بدون رعایت تشریفات قانونی دستگیر شد. وی هنگام بازداشت مورد ضرب و شتم شدید قرار گرفت تا حدی که منجر به شکستگی دنده و جدا شدن استخوان قسمت چپ سینه و صدمه تاندون شانه چپ و… شد که مراتب نیز مورد تأیید پزشکان زندان قرار گرفته و در پرونده منعکس است و به علت عدم درمان بموقع و صحیح نقص عضو نیز ایجاد شده است. نامبرده مدت‌ها بدون حق دسترسی به وکیل و محروم از کلیه حقوق یک زندانی، در سلول انفرادی بسر برده و سر انجام با گذشت بیش از یک سال محاکمه او صورت گرفت. اتهام نامبرده در دادگاه تبلیغ علیه نظام و توهین به مقام رهبری از طریق انتشار مقالات و انجام مصاحبه بود.»
شکایت‌های بی‌نتیجه
عبادی در ادامه‌ي این نامه که رونوشت‌هایی هم خطاب به بان کی مون، دبیر کل سازمان ملل متحد، گزارش‌گر ویژه آزادی بیان، گزارش‌گر شکنجه، گزارش‌گر وضعیت مدافعان حقوق بشر و گروه کار سازمان ملل دربازداشت‌های خودسرانه زده است، آورده؛ طبق اصل ۱۶۸ قانون اساسی جمهوری اسلامی : «رسیدگی به جرائم سیاسی و مطبوعاتی علنی است و با حضور هیئت منصفه در محاکم دادگستری صورت می‌‌گیرد.»
اما آقای سحر خیز در دادگاه انقلاب و پشت در‌های بسته در تیر ماه ۱۳۸۹ محاکمه شد و از آن تاریخ تا کنون هیچ حکم یا تصمیمی از سوی دادگاه اتخاذ و ابلاغ نشده است.
وی با تشریح چگونگی بازداشت موکل خود از شکایت‌های بی نتیجه‌ی وی هم سخن گفته است«آقای سحر خیز از مأمورینی که بر خلاف قوانین مصوب جمهوری اسلامی ایران وی را دستگیر و مورد ضرب و شتم قرار داده بودند و هم چنین از مقامات ما فوق آنها از جمله دادستان کلّ کشور ، رییس جمهور و رهبر جمهوری اسلامی با توجه به مسوولیت قانونی آنها طرح شکایت کرد که تا کنون کوچکترین ترتیب اثری به آن داده نشده است.
برنده جایزه صلح نوبل در ادامه خطاب به کمیسر حقوق بشر سازمان ملل متحد نوشته است: «دستگیری آقای عیسی سحرخیز و شیوه رفتار با وی که متاسفانه منجر به نقص عضو وی نیز شده است، نه تنها مغایر با کنوانسیون‌های بین المللی حقوق بشر است که حکومت ایران به آنها ملحق شده و متعهد اجرای آن شده است، بلکه مخالف با نص صریح قوانین مصوب جمهوری اسلامی ایران- از جمله قانون اساسی و قانون آئین دادرسی کیفری- نیز می‌‌باشد و از آنجایی که متاسفانه قوه قضائیه ایران ناتوان از اجرای عدالت است، نه تنها به شکایت موکل من رسیدگی نکرده بلکه طرح چنین شکایتی موجب فشار و سختگیری‌های بیشتری نیز به وی شده است، از جمله با وجود تاکید پزشکان زندان، با مرخصی استعلاجی وی حتی با تودیع وثیقه، نیز مخالفت می‌‌کنند و در نتیجه اخیرا با تشدید بیماری و آسیب دیدگی ستون فقرات ایشان قادر به راه رفتن نبوده و اجبارا از ویلچر استفاده میکند.»
عبادی از کمیسر حقوق بشر سازمان ملل متحد چنین درخواست کرده: «خواهشمندم برای حفظ حقوق موکل بهر ترتیب مقتضی اقدامات لازم را مبذول فرمایید و در صورتی که در آینده فرد یا هیاتی از سوی آن شورا به ایران اعزام گردید، مقرر دارید تا با آقای عیسی سحرخیز حضوراً ملاقات نموده و پرونده او را ملاحظه نمایند و در نهایت این نامه و مستندات آن در پرونده دولت جمهوری اسلامی ایران ضبط شود تا هنگام ضرورت و اتخاذ تصمیم مورد عنایت قرار گیرد.»
داروهایی که سحرخیز مصرف میکند
چندی قبل عیسی سحرخیز در پاسخ به رسانه‌های اصولگرا که بیماری و مصرف دارو از سوی وی را دروغ پنداشته بودند لیستی با انتشار شرح حالی از آنچه در زندان بر وی رفته مانند شکنجه و عدم دسترسی به وکیل و بازداشت در شرایط غیر قابل تحمل،لیستی از داروهای مصرفی که مورد تایید پزشک اوین هم قرار گرفته بود را منتشر کرد.
لیست داروهای این روزنامه‌نگار در بند نشان می‌داد که وی از انواع آمپول‌های مسکن گرفته تا قرص دیازپام، قرص متاکاربامول ۵۰۰ ، تیاماکس ۳۰۰ ، شیاف دیکوفناک ۱۰۰
پیروکسی کام ۱۰ میلی گرم ، گاباپانتینن ۴۰۰ ، ژریاتریک نارماتون ، لوزار ۲۵ و … را به دلیل ابتلا به انواع بیماری‌ها در زندان مصرف میکند.
ایران، بزرگترین زندان روزنامه‌نگاران
سازمان گزارشگران بدون مرز هم در آخرین گزارش خود با نگرانی،مجدد از دستگیری‌های روزنامه‌نگاران و وبلاگ‌نویسان ایرانی و احتمال برخوردهای شدیدتر با مخالفان اعلام کرد که ایران با بیش از 50 روزنامه‌نگار و وبلاگ‌نویس زندانی، «بزرگترین زندان جهان برای روزنامه‌نگاران» است.
محمود احمدی‌نژاد و آيت‌الله خامنه‌ای رهبر جمهوری اسلامي از جمله ٣٨ رهبر و مقام دولتی در جهان هستند که از سوی گزارشگران بدون مرز به عنوان دشمنان آزادی مطبوعات برگزيده شده‌اند.
خودنویس
Filed under: خبر |
حقیقت نیوز 
بیان دیدگاه